Od lat, poza typową praktyką prawniczą i obsługą gmin, pomagam też w punkcie interwencyjnym dla ofiar przemocy w rodzinie. To tam spotykam Matki – ofiary przemocy domowej, którym nie dane jest w pełni cieszyć się z macierzyństwa, bo tę radość przesłania ciągły niepokój o siebie i swoje dzieci.
Dziś zamiast życzeń, cztery najważniejsze według mnie wskazówki, jak wyzwolić się z niepokoju o każdy dzień i walczyć o siebie.

Po pierwsze:
NIGDY NIE UKRYWAJ, ŻE JESTEŚ OFIARĄ PRZEMOCY!
Nie myśl, że to sprawa wstydliwa lub osobista, o której nikt inny nie powinien wiedzieć. Akty przemocy w rodzinie to nie jest „Twoja prywatna sprawa”, ponieważ są zakazane przez prawo!
To nieprawda, że tylko Tobie się to zdarza.
To nieprawda, że zdarza się rzadko i że z Twojej przyczyny. To, że obwiniasz siebie za zachowanie innej osoby, to też tylko efekt podlegania długotrwałej przemocy psychicznej.
Przede wszystkim jednak to nieprawda, że przemoc już się nie powtórzy.

Po drugie:
SZUKAJ POMOCY!
Powiedz dość, a jeśli pomimo Twojej zdecydowanej reakcji nic się nie zmieni zwróć się do:
Policji – Za każdym razem, gdy zostało zagrożone Twoje bezpieczeństwo proś o interwencję. Policja ma za zadanie chronić osoby, które stały się ofiarą przemocy, nawet jeśli sprawca jest członkiem najbliższej rodziny pokrzywdzonego.
Każda interwencja to również obiektywny dowód na to, że do przemocy dochodzi. Na Twoją prośbę zostanie spisana szczegółowa notatka ze zdarzenia oraz wszczęta procedura założenia Niebieskiej Karty.

Prokuratury – Przestępstwo znęcania się fizycznego i psychicznego nad rodziną jest przestępstwem ściganym z urzędu – jeśli tylko zostanie przedstawione uzasadnione podejrzenie, że przestępstwo zostało popełnione. Jeżeli chcesz, aby postępowanie zostało wszczęte – złóż zawiadomienie.

Urzędu Twojej Gminy – Każda gmina realizuje Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. To tu działają również zespoły interdyscyplinarne, które biorą udział w procedurze zakładania Niebieskiej Karty. W wielu gminach działają punkty interwencji kryzysowej, gdzie uzyskasz kompleksową opiekę prawną i psychologiczną.

Po trzecie:
MYŚL O SOBIE!
Zapisuj wszystkie okoliczności każdego aktu przemocy, rozmawiaj ze znajomymi i rodziną, czy byliby skłonni opowiedzieć o tym, co złego dzieje się w Twojej rodzinie w Sądzie, nie kasuj sms-ów z pogróżkami.
Niezwłocznie po każdym akcie przemocy udaj się do lekarza, by opisał jaki jest stan Twojego zdrowia. Zaświadczenie o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie jest wydawane przez lekarza pierwszego kontaktu bezpłatnie, a będzie dowodem, że przemoc nie jest wytworem Twojej wyobraźni.

Po czwarte:
BĄDŹ KONSEKWENTNA!
Nigdy nie rezygnuj z dochodzenia swoich praw. Gdy raz pokażesz, że bronisz się nieskutecznie, akty przemocy tylko się wzmogą.
Nie daj się „przeprosić” przed rozprawą, nie zmieniaj zeznań pod cudzym wpływem. Jeśli ma być dobrze, będzie tym bardziej, gdy obejmie Cię ochrona prawa.
Pamiętaj też, że dla dobra dzieci dochodzi się swoich praw, a nie rezygnuje z ich dochodzenia.