Do organów administracji publicznej wpływają nie tylko wnioski o rozstrzygnięcie w drodze decyzji indywidualnych spraw, ale także skargi na zaniedbanie lub nienależyte wykonanie obowiązków przez ten organ lub jego pracowników.
Postępowanie skargowe kieruje się własnymi zasadami i nie o nim dziś…
Dziś przypomnienie, że skarga wniesiona do organu administracji publicznej dotycząca sprawy, w której toczy się postępowanie administracyjne powinna być przez organ bez osobnego wniosku rozpatrzona jako materiał dowodowy w tym postępowaniu.
Nie ma znaczenia, czy skargę wniosła strona tego postępowania czy osoba trzecia.
Nakłada to na organ dodatkowy obowiązek dokładnego przeanalizowania pod kątem przyszłej decyzji okoliczności, które skarżący wskazuje na uzasadnienie skargi, a często przeprowadzenia dodatkowych dowodów tam wspomnianych.
W praktyce zdarza się natomiast, że skarga zostaje rozpatrzona jako samodzielne pismo, bez wykazywania jej związku z toczącym się ogólnym postępowaniem administracyjnym.
Jest to zagadnienie, które zwykle umyka uwadze osób odwołujących się od niekorzystnych decyzji organów administracji publicznej, a tymczasem pominięcie skargi w takim przypadku, może stanowić istotne naruszenie przepisów postępowania i skuteczny zarzut odwołania.
{ 4 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }
Świetny blog. Chciałbym odnieść się do powyższej tezy w takiej formie:
„Okoliczności wskazane przez stronę, jako uzasadnienie w treści skargi, muszą być rozpatrzone jako materiał dowodowy w istniejącym postępowaniu.”
Rozumiem, że podstawą tego rozumowania jest art. 234 KPA, biorę również pod uwagę wyroki I
OSK 209/10 NSA oraz I OSK 429/11 NSA.
Czy zatem odpowiednie sformułowanie treści skargi wymusza na urzędniku przyjęcie wszystkich dowodów do rozpatrzenia i uzasadnienia, mimo, że taki sam dowód, ale wskazany przez stronę w innym piśmie o charakterze wniosku mógłby być przez urzędnika pominięty?
Rodzi się również pytanie, czy jeśli w treści skargi znajdują się treści, które urzędnik musi przyjąć za dowód strony, to czy rozpatrzenie tego dowodu wstrzymuje postępowanie, w rozumieniu nie przechodzenia do dalszych etapów? A jak wygląda sytuacja gdy strona przekazuje nowe dowody w formie skargi, ale na dalszym etapie postępowania?
Kolejne pytanie, które rodzi się pod warunkiem przyjęcia wskazanej w artykule tezy to: Kto rozpatruje materiał dowodowy? Sytuacja z życia – Inspektor Powiatowy zleca Wojewodzie przeprowadzenie egzekucji administracyjnej. Strona składa skargę wraz z obszernym materiałem dowodowym, z którego wynika, że egzekucja jest bezprzedmiotowa. I teraz: Wojewoda twierdzi, że nie musi rozpatrywać, bo jego zadaniem jest tylko formalne sprawdzenie dopuszczalności egzekucji, natomiast Inspektor Powiatowy twierdzi, że nie musi rozpatrywać, bo nie wydaje przecież postanowienia ani decyzji.
Stąd właśnie moje wątpliwości wobec tak mocnej hipotezy wynikającej z treści artykułu.
Witam na moim blogu 🙂
Odnośnie Pana pytań: 1.Żaden dowód w postępowaniu administracyjnym zawnioskowany przez stronę nie może zostać „bezkarnie” pominięty przez organ. W takim przypadku uwzględnienie odwołania od decyzji byłoby gwarantowane. Rzadko się więc zdarza, by organ aż tak ułatwiał nam pracę 🙂
2. Jeżeli skarga wpłynęła w toku postępowania przed organem I instancji, w tym postępowaniu powinna być uwzględniona jej treść. Zaniechanie tego będzie skutecznym zarzutem. Jeżeli wpłynie już po wniesieniu odwołania, materiał w niej zawarty może stanowić nowy dowód. Jeśli skarga wpłynie po uzyskaniu przez decyzję ostateczności – gdy odwołania nie było lub nie zostało uwzględnione, będzie zwykłą skargą rozpatrywaną zgodnie z procedurą dotyczącą skarg.
3. Materiał zawarty w skardze jest zobligowany z urzędu rozpatrzyć organ, przed którym toczy się postępowanie. Oczywiście jedynie w takich przypadkach, gdy sam będzie również adresatem skargi. Nie możemy zarzucić organowi, że nie uwzględnił w prowadzonym postępowaniu skargi, która wpłynęła do zupełnie innej instytucji. To jasne.
Proszę też zwrócić uwagę, że egzekucja administracyjna rządzi się innymi regułami niż ogólne postępowanie administracyjne, dlatego przywołany przez Pana przykład to zupełnie odrębny temat. Skarga w postępowaniu egzekucyjnym to środek odwoławczy, różny od skargi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego.
Poświęcę temu tematowi jeszcze jeden wpis i mam nadzieję, że on rozwieje wszystkie wątpliwości.
Proszę o informację jak w kontekście Pani wypowiedzi powyżej należy rozumieć:
„jak również w piśmie tego organu z dnia 5 sierpnia 2008 r. do wszystkich wyżej wymienionych wspólnot mieszkaniowych podano, że na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy nie jest możliwe jednoznaczne ustalenia, czy właściciele lokali znajdujących się w tych budynkach (wspólnoty mieszkaniowe) są stronami postępowania zakończonego decyzją Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 30 października 2006 r., stąd składane w sprawie pisma potraktowano jako skargę powszechną w trybie art. 233 k.p.a. i przeprowadzono z urzędu postępowanie o stwierdzenie nieważności przedmiotowej decyzji. ”
z orzeczenia
II OSK 1698/10 – Wyrok NSA z 2011-10-27
czy w związku z powyższym SKO w Krakowie mogło w sprawie ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy mogło powołać się na ten artykuł, a jeżeli nie czy w przypadku skargi na decyzji ostateczną o w.z.i.z.t. od osoby , która nie może zostać uzna na za stronę mają zastosowanie przepisy art. 235 k.p.a. i czy w związku z tym powzięcie przez SKO w ramach otrzymanej skargi wiedzy o możliwym naruszeniu prawa nakłada nań obowiązek wszczęcia postępowania z urzędu czy pozostawia w gestii SKO decyzję o wszczęciu postępowania lub odesłania do organu właściwego czyli rady gminy?
Dziekuje serdecznie za odpowiedź. Już nie mogę się doczekać wpisu o egzekucji. Właśnie takie działania organów dotyczą licznej grupy osób w Polsce. Abstrahując od pomijania argumentów merytorycznych w postępowaniu egzekucyjnym, Organy nawet nie wskazują daty zaistnienia obowiązku, który jest podstawą egzekucji.