Zrzeczenie się prawa do odwołania po nowelizacji kpa

W trakcie zmiany kpa, o której pisałam już trochę wcześniej, ustawodawca umożliwił zrzeczenie się prawa do wniesienia  odwołania od decyzji.

Zgodnie z wprowadzonym przepisem art. 127a kpa 

(§ 1) strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania w trakcie biegu terminu do jego wniesienia wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję, a

(§ 2) z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania, decyzja staje się ostateczna i prawomocna.

To rozwiązanie dobre i wyczekiwane, (strony i dawniej często chciały złożyć tego typu oświadczenie, by szybciej uzyskać możliwość wykonania decyzji, ale nie było to prawnie możliwe).

Mnie jednak zastanawia inna związana z tym kwestia:

Ponieważ pouczenie o prawie do zrzeczenia się odwołania i skutkach zrzeczenia się odwołania, jest od zmiany kpa obligatoryjnym elementem każdej decyzji, organy administracji treść art 127 a kpa przytaczają w pouczeniach.  I dobrze. Czasem jednak pouczenie jest jeszcze wzbogacone dodatkowym zdaniem:

Nie jest możliwe skuteczne cofnięcie oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania po jego złożeniu – oświadczenie to jest niewzruszalne

w ten czy inny, podobny sposób zredagowanym.

Jest to prawdopodobnie efekt zamieszczenia w uzasadnieniu ustawy zmieniającej takiego stanowiska ustawodawcy: W związku ze skutkami, jakie wywołuje zrzeczenie się odwołania (decyzja staje się wówczas ostateczna i prawomocna, więc strona, która zrzekła się odwołania, nie będzie mogła zaskarżyć jej do sądu administracyjnego), należy przyjąć, że nie jest możliwe skuteczne cofnięcie oświadczenia w tym przedmiocie. Oświadczenie to, o ile zostało prawidłowo złożone, w chwili jego doręczenia organowi przez stronę (a w przypadku gdy w postępowaniu uczestniczy wiele stron – przez wszystkie strony) jest niewzruszalne. 

No właśnie, czy jest niewzruszalne?

To kwestia dyskusyjna, ponieważ przytoczone wyżej stanowisko nie znalazło odzwierciedlenia wprost w przepisach kpa. Wprowadzając możliwość zrzeczenia się przez stronę prawa do odwołania ustawodawca nie wyłączył stosowania w tym wypadku przepisów dotyczących oświadczeń woli i ich możliwej wadliwości. Oczywistym jest, że oświadczenie złożone prawidłowo i nieobciążone wadami wywrze skutek wskazany w przepisie. Ale czy wywrze go także oświadczenie wadliwe? A jeśli tak, to na jakiej podstawie?

I czy ratuje sytuację odebranie od strony oświadczenia, z dodatkową modyfikacją o treść:

Zostałem poinformowany, że oświadczenie, które zostało prawidłowo złożone jest niewzruszalne i nie można go cofnąć albo Niniejsze zrzeczenie się jest prawidłowe i niewzruszalne

bo takie też spotykam?

Myślę, że nie. Jakie zatem wnioski, póki kwestia niewzruszalności zrzeczenia się prawa do odwołania nie zostanie ostatecznie rozstrzygnięta?

Jeśli wydajesz decyzję w pouczeniach zawieraj tylko to, co wynika z przepisów. Nie dokładaj swoich ani cudzych interpretacji przepisów, choćby były najbardziej racjonalne. Wystarczające pouczenie, to w tym przypadku wyłącznie treść art.127 a kpa. Nie ma uzasadnienia na jego dodatkowe wzbogacanie.

Jeśli otrzymujesz decyzję, pamiętaj, że bez względu na brzmienie pouczenia, nie jest ono w stanie ani wykreować dla ciebie nowych uprawnień, jeśli nie mają oparcia w przepisach, ani, co ważniejsze, tych uprawnień cię pozbawić.

W obu przypadkach wszystko będzie dużo prostsze.